Knossos jest tajemniczym miejscem z kilku powodów - długości czasu zamieszkiwania, kompleksowości budowli, nierównego zniszczenia różnych części budynków oraz trudności interpretacji zdarzeń mających tu miejsce. Strona zakłada dostarczenie podstawowych informacji czytelnikowi co do tak wielkiego i tak złożonego wykopaliska.
Knossos z okresu przedpałacowego
Knossos był zamieszkały dłużej niż inne miejsca na Krecie. Pierwsi, neolityczni osadnicy prawdopodobnie przybyli tu przez 7000 lat przed naszą erą tworząc siedlisko na którym później zbudowano Pałac. Osadnicy nie wykonywali naczyń ceramicznych ale hodowali zwierzęta i uprawiali rolnictwo. Poprzez tysiąclecia miejsce powoli się rozwijało i zaczęto wykonywać naczynia ceramiczne. Przejście z okresu neolitycznego do wczesno minojskiego (to jest do wczesnego okresu brązu) miało miejsce w połowie 4 tysiąclecia p.n.e. Miejsce rozwijało się przez okresy EM I, EM II, EM III i średnio minojski okres MM IA. Na miejscu na którym później zbudowano Pierwszy Pałac wzniesiono duże budynki.
Stary Pałac był zbudowany w połowie średnio minojskiego okresu IB. Po zbudowaniu Nowego Pałacu, z pozostałości ze starego jest niewiele. Nie wiadomo dlaczego Stary Pałac zbudowano z istniejącego zbioru budynków. Jedno co jest jasne to to, że był budowany w dwóch fazach.W drugiej fazie W drugiej fazie, Dziedziniec Zachodni znajdował się na tarasie na zewnątrz Pałacu, a kouloures, okrągłe silosy, były zakopane w dziedzińcu.
Dziedziniec Zachodni był używany jako miejsce spotkań publicznych i mógł stanowić połączenie między pałacem a miastem - jako droga prowadząca z miasta do pałacu. Przypuszcza się, że zachodnia część Starego Pałacu, sądząc po znalezionych tu tabliczkach ze znakami hieroglificznymi, pełniła funkcje administracyjne, magazynowe i kultowo - rytualne. Ta kombinacja jest również obecna w czasach Nowego Pałacu. W Zachodnim Skrzydle ulokowane były też i inne magazyny. We wschodnim skrzydle znaleziono ponad 400 ciężarków do krosien tkackich co wskazuje, że w tej części znajdywały się tkalnie.
Nowy Pałac
Zachodnie skrzydło pałacu na poziomie gruntu było przeznaczone na świątynie i pomieszczenia magazynowe. Bogactwo społeczeństwa potwierdzają duże ilości pomieszczeń magazynowych i skrzyń które były przechowywane pod podłogą. W Zachodnim Skrzydle znajduje się jedno z najwspanialszych pomieszczeń
Sala Tronowa
Castleden wskazywał, że Sala Tronowa mogła swoim wyglądem uosabiać przygniatającą władzę. Z niskim sufitem i brakiem okien była ona oddzielona od Dziedzińca Centralnego pomieszczeniem wejściowym. Tron umieszczony był przy ścianie i zwrócony w kierunku sali. Przy każdej z bocznych ścian były kamienne ławy a przed tronem stał kamienny adyton.
Do Sali Tronowej prowadziły dwa wejścia. Jedno prowadziło do dziewięciu pomieszczeń a drugie do pomieszczeń magazynowych. Dwa z nich posiadały w podłodze komory w których znaleziono Boginię Węży. Sala tronowa i pokoje prowadzące do sali wyglądają w odróżnieniu od reszty pałacu na kompletne. Być może, główna świątynia to miejsce które nazywamy salą tronową a tron to miejsce kapłana a nie króla jak wyobrażał sobie Evans. Na wyższym piętrze prawdopodobnie były duże pomieszczenia wystawione na Dziedziniec Zachodni. Te pokoje mogły być używane do celów reprezentacyjnych. W zachodniej stronie Pałacu, zwrócone w kierunku Dziedzińca Centralnego znajdują się pozostałości świątyni trzyczęściowej.
Sanktuarium Bogini Węży leży na południe od Sali Tronowej i jest najwspanialszym i najczęściej fotografowanym obiektem Krety Minojskiej jaki został znaleziony - Bogini Węży. W rzeczywistości znaleziono tu kilka figurek w ceremonialnych pudełkach zakopanych w ziemi. Evans nazwał to miejsce Świątynnym Skarbcem. Jedna z figurek była potłuczona przed jej zakopaniem co sugeruje, że była ona obiektem "zabójstwa" kultowego. Dwie Boginie Węży zostały odrestaurowane i są obiektami "które musisz zobaczyć" w Muzeum w Heraklionie. Dalej na południe, w Skrzydle Zachodnim dochodzimy do Sanktuarium Dźwigającego Czarę, nazwanego tak od znalezionych szczątków fresku który spadł na podłogę. Fresk pokazuje scenę religijną świątynnego sługi trzymającego stożkowy tryton.
Patrząc na ten jeden z cudów starożytnego świata , nie dziwi mnie fakt iż przypisuje się położenie Atlantydy w pobliżu Krety.
Wspaniałe miejsce nawet dla tych co się nie interesują historią.